کد مطلب:34993
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:19
آيا معاد جسماني از طرق دلائل عقلي قابل اثبات است؟
بعضي معتقدند دليل خاصي از طريق عقل بر اين مسأله نداريم، همانگونه كه دليلي هم بر نفي آن نميتوان اقامه كرد، بنابراين چون دليلي بر محال بودن آن در دست نيست، شهادت كتاب الله و سنّت در اين زمينه كافي است، بيآنكه احتياج به توجيه و تأويلي باشد. و به تعبير ديگر دليل عقل از رسيدن به اين مسأله، ناتوان است، و هنگامي كه ميبينيم دليل نقل روي آن تأكيد دارد، راهي جز پذيرش آن نيست.
اين در حالي است كه بعضي معاد جسماني را مطابق دليل عقل ميدانند. و ميگويند روح انسان همراه بدن، پرورش مييابد، مدارج كمال را ميپيمايد، و با آن شكل ميگيرد.
به همين دليل رابطه تنگاتنگي ميان «روح» و «بدن» وجود دارد، و حالات هر يك در ديگري منعكس ميشود، ناراحتيهاي جسمي در روح اثر ميگذارد، و ناراحتيهاي روحي در جسم، همچنين آرامش هر يك در ديگري كاملاً مؤثر است.
به اين ترتيب روح و جسم دو دوست ديرين هستند و با هم نشو و نما مييابند.
بدون شك مرگ، اين رابطه را موقتاً قطع ميكند، ولي براي اجراي عدالت الهي و رسيدن به پاداش و كيفر كامل، بايد اين رابطه بار ديگر در سطحي عاليتر برقرار گردد، تا روح مركب اصلي خود را بازيابد، و با آن بتواند جولان كند، از مواهب معنوي و مادّي جهان ديگر بهره گيرد، و يا از كيفرهاي آن متألّم شود.
كوتاه سخن اينكه هر يك از اين دو بدون ديگري ناقص است و معاد كامل جز از طريق بازگشت هر دو امكانپذير نيست.
درست است كه كانون پاداش و كيفر، و لذّت و الم، روح است، ولي ميدانيم كه روح بسياري از اين لذّات و آلام را از طريق جسم دريافت ميدارد و به وسيله آن پذيرا ميشود، اگر پاي جسم در ميان نباشد اين بخش از لذات و آلام به كلّي از ميان ميرود.
بنابراين عقل ميگويد اين دو، همانگونه كه در اين جهان با هم بودند در عالم ديگر نيز بايد در كنار هم قرار داشته باشند، چرا كه هر كدام بدون ديگري ناقص است.
پيام قرآن ج 5
ايت الله مكارم شيرازي و ساير همكاران
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.